ازدواج - خواستگاری 2

بسم الله الرحمن الرحیم

همان طور که گفتم آقا طلبه از والدینم اجازه خواستند تا برای آشنایی بیشتر با هم صحبت کنیم . هم کلام شدن با یک نامحرم ؛ البته نامحرمی که قرار بود در مورد خصوصیات زندگی و تفکرات و عقایدمون بیشتر بدونیم کمی مشکل اما جذاب به نظر می رسید .

جذاب نه از این جهت که نامحرم اند نه ؛ جذاب از این جهت که می خواستی نیمه ی وجودت را در او جستجو کنی . آیا او همانیست که سرنوشتت را با خود رقم می زند ؟؟

به در خواست مادر آقا طلبه و اجازه والدین به اتاق کوچکی که بیشتر اوقاتم را در آن می گذراندم ، وارد و چند لحظه ای منتظر ورود آقایی به اتاق شدم  . از جایی که دختر مغروری بودم اولش از تاخیر ایشون ، اذیت شدم اما بعد که متوجه شدم دلبل تاخیر ، اجازه از پدر و مادرم بوده در واقع اولین تیک مثبت رو به لیست ارزش هام اضافه کردم . آقا طلبه وارد اتاق شدند و سلام و احوال پرسی خیلی مودبانه . من که تا اون لحظه زیاد تمایلی به این خواستگاری نداشتم و قبلش با خودم عهد کرده بودم فقط در حد یکبار دیدن و بی خیال شدن خانواده این دیدار حاصل بشه . الان دیگه با دیدن ادب ایشون در اول کار کنجکاوتر هم شدم . حالا وقت آشنایی بود .  اینجا حقیقتا جای دل دادن و قلوه گرفتن نیست . جای احساسی برخورد کردن نیست . جای شوخی گرفتن اصل موضوع نیست . جای سرسری گذشتن نیست . اینجا بحث سرنوشته ، آینده است . باید قرص و محکم پای تفکرات و عقاید و اصل وجودیم می موندم و احساسی برخورد نمی کردم و باشه ، حالا درست میشه و میریم زیر یک سقف بهم عادت میکنیم رو میگذاشتم کنار .

باید واقعیت ها گفته بشه . باید ظرفیت ها سنجیده بشه . باید اینکه آیا میتونیم هم کفو باشیم مشخص بشه . باید به این فکر کنیم بحث یه عمر زندگیه نه یک روز و دو روز.

خوب قبلا شنیده بودم در مراسم خواستگاری باید دختر و پسر روبه روی هم ننشینند ، طوری باید بنشینند که چشمشون تو چشم هم زیاد نیوفته چراکه باعث میشه احساس غلبه کنه و با عقل و منطق تصمیم گرفتن مشکل بشه. به خصوص دختر و پسر مذهبی که تا حالا با یک نامحرم اون هم توی اون شرایط با هم ، هم کلام نشدند ، حتما مشکل ساز میشه.  دفترچه سوالاتم  رو از روی میز کامپیوتر برداشتم و طوری که رو به روی ایشون نباشم با تعارف ایشون برای نشستن ، نشستیم.

استرس امونم رو بریده بود . آقا طلبه گفتند اول شما شروع می کنید یا من ؟ با صدایی ضعیفی گفتم شما بفرمایید. آقایی که دفترچه من رو مشاهده کردند و لیست سوالاتم رو . گفتند اول شما سوال بپرسید تا من جواب بدم و بیشتر با فضای من آشنا بشید . 

اولین سوالم این بود که : لطفا در مورد خودتون و خانوادتون بیشتر بگید. اینکه اهل کجایید و چیکار می کنید؟

+ البته قبل اینکه اجازه خواستگاری صادر بشه مامانم ، دایی کوچیکه و داداشم رو راهی گناباد کردند تا برای تحقیق اولیه ، آشنایی کلی از شهر و خانواده و وجهه ایشون و خانواده در شهر اطلاعاتی کسب کنند تا اگه درصدی احتمال خوب بودن هست ، اجازه داده بشه . داداش و دایی که به گرمای گناباد عادت هم نداشتند ، غربت شهر رو به جون خریدند و راهی گناباد شدند . از سوپرمارکت سرکوچه تا روحانی محله که اتفاقا خونشون روبه روی خونه آقا طلبه بود و هم محله ای ها و اهل مسجد و ... 

نتیجه تحقیق اولیه هم این شد که مادرشون بسیار آدم متین و با وقاریند ، پدرشون خوب و معمولی اند ، آقا طلبه و اهل منزل هم اهل آبرو و با شخصیت .

بعد سوال من ، دیدم آقایی یک جزوه مانندی و دو کتاب رو از کاور بیرون گذاشتند. ایشون اول توضیح مختصری نسبت به شغل ، تحصیلات و خصوصیات اخلاقی و سن و ... خانواده و فامیل نزدیک یعنی عمو ، دایی ، عمه ، خاله دادند .

سپس ویژگی اخلاقی ، سیاسی ، اجتماعی ، اقتصادی خودشون و معیارهای انتخاب همسر ، ویژگی همسر ایده آل و خانواده ایده آل ، انتظاراتشون از همسر آینده ، آلرژی های جسمی و روحی ، فضای فرهنگی و آداب و رسومشون و ... رو خیلی دقیق بیان کردند.

در بین بیاناتشون متقابلا از من هم در این موارد سوال هایی پرسیده می شد . 

این قدر کامل همه موارد رو توضیح میدادند که حقیقتا جای هیچ سوال و پرسشی باقی نمی موند . 

ایشون در همون جلسه اول که حدود دو ساعت و چهل و پنج دقیقه طول کشید جواب تمام سوال های جلسه اول و دوم من رو دادند . 

به نظرم خیلی صادقانه می یومد . کم کم داشت باورم میشد که نیمه ی من میتونن ایشون باشن . تفاهم و تشابهات بسیار بود . 

وقتی نسبت به مهارت ها و توانایی هاشون می گفتند و متقابلا از من هم پرسیدند ، با غرور گفتم من مدرک درجه دو کامپیوتر دارم . لبخندی زدند و چیزی نگفتند . بعدکه عقد کردیم فهمیدم که ایشون چه مهارت های کامپیوتری دارند که من انگشت کوچیکه ی ایشون بودم . از این تواضع خیلی خوشحال شدم .

گاهی که از خودشون تعریف می کردند می گفتم : بوی غرور میاد ایشون یکبار ادکلونشون رو از جیبشون در آوردن و به فضای اتاق پاشیدند و گفتند دیگه بوی غرور نمی یاد . این حرکتشون برام جالب بود. حقیقتا انگار مهره مار دارند برای همه دلنشین اند و مهرشون به دل ها خیلی زود میشینه .

+ گاهی حسودیم میشه و دلم نمی خواد تو چشم کسی شیرین بشه . و با این شیرین شدن ها بدجور دلم شور میزنه ...

وقتی صحبت طولانی شد البته از نگاه افرادی که بیرون اتاق بودن و الا ما که هر چه قدر هم که صحبت می کردیم برای یک عمر زندگی بسیار کم هم بود . و به قول آقایی الان ما مهم هستیم تا جایی که سوالی باشه ادامه میدیم . برادرشون مدام پیام می دادن که دیر شد ، بسه بیا بیرون زشته ، گفتم : موقعی که با کسی هم بحثید لطفا گوشیتون رو خاموش کنید و حواستون فقط به طرفتون باشه . این عقیده من بود و خیلی رک عقایدم رو بیان می کردم . ایشون هم همراهشون رو خاموش کردند.

بعد پایان بحث ، ایشون گفتند من احساس می کنم عقاید و رفتار و تفکراتمون شبیه به همه من تا اینجا موافق این وصلت ام نظر شما چیه ؟

من که انتظار چنین سوالی رو نداشتم گفتم . من نیاز به فکر کردن بیشتری دارم . بله تا اینجا مشکلی نیست اما هنوز باید با خانواده مشورت کنم . ایشون می خواستن یه جواب مثبت کلی از خود من بگیرند تا خیالشون راحت بشه .

+ البته آقا طلبه تحقیقات زیادی قبل مطرح کردن موضوع خواستگاری نسبت به من و خانوادم انجام داده بودند و الان تحقیقاتشون تا حدودی کامل شده بود . 

در آخر از ایشون پرسیدم من یادم نمیاد شما رو جایی دیده باشم ، دلیل انتخاب من برای شماچی بوده ؟ آیا من رو دیده بودید ؟

ایشون گفتند که بعدا دلایلش رو خواهم گفت .

خلاصه اینکه جواب مهمترین سوالم رو ندادند اما بعد ها فهمیدم که دوست مشترک خودشون و داداشم ، که قبلا به خونمون اومده بودن من رو به ایشون پیشنهاد دادند و در کل من هنوز هم در خماری جواب این سوال به سر می برم . نمیدونم چرا آقایون در جواب دادن به این سوال طفره میرند شاید هم از غرورشونه .

خلاصه مبنای اصلی آشنایی ، رفاقت داداش با این جماعت بود . 

به دلیل فاصله مسافتی زیاد، قرار شد بقیه سوالات و ابهامات و آشنایی از طریق ایمیل برطرف شود . حدود یک ماه از طریق ایمیل و یک ساعت مکالمه تلفنی با هم در ارتباط بودیم . 

برگ برنده من داداشم بودند که با آقایی در یک مدرسه درس می خوندند . جزئیات رو از داداش می پرسیدم . طی اون مدت هر سوالی که به ذهن می رسید پرسیده میشد و جواب هم خوب و مثبت بود . یه جایی بود که واقعا شک کردم و گفتم چرا همه چیز مثبته ؟ چرا هیچ نکته منفی پیدا نمیشه ؟ گوشی رو برداشتم و به داداش زنگیدم . گفتم من میترسم . نگرانم . چرا همه چیز مثبته . ایشون گفتند اره من هم نگرانم و شک دارم . دیگه به خدا توکل کردم و تحقیق رو ادامه دادم . به هر حال این اسنرس ها طبیعیه دیگه ...

+ از مطالبم این طور برداشت نشه که آقایی کاملا معصوم اند و بدون عیب . هر انسانی دارای معایبیست . یکی زیاد و دیگری کم . آقایی جزء دسته دوم اند  خدا رو شکر . 

اینجور فکر نکنید که وقتی با یک طلبه ازدواج می کنید پس او چون طلبه است باید بدون عیب باشه . البته طلبه باید سعی کنه با فرد عادی از لحاظ اخلاق و عفاف و تفکرات بالاتر و مثبت تر باشه . باید گرایش اش به اسلام و احکام اسلامی بیشتر باشد . باید الگو باشد . باید سعی در سازندگی نفس داشته باشد . باید بارها و بارها خود را تنبیه کند تا رشد و تعالی یابد. باید با عمل اش و نفس اش و عقایدش و عزم و اراده اش به سمت الهی راه گشا باشد . بوی الهی داشته باشد . مجذوب قلب ها باشد و پیوند دهنده قلب ها به حقیقت هستی .

از افراط و تفریط بپرهیزد . به گوش باشد که نکند با امر به معروف و نهی ااز منکر نادرست و نا آگاهانه کسی را از راه درست به بیراهه کشاند. متواضع و خوش خلق باشد . خود برتر بینی و غرور را کنار بگذارد . دلسوز و هدف گرا باشد . در یک کلام خدا را با همه ی وجود لمس کند تا عشق الهی از او به من گنه کار تزریق شود . 

در همون جلسه خواستگاری ایشون دو کتاب در باب خواستگاری به من دادند تا در همین مدت ، بخونم و اطلاعاتم بیشتر بشه که یکی ار اون ها رو خودم قبلا تهیه کرده بودم . این عمل فرهنگی شون هم تیک و هزار تا لایک داشت حقیقتا . درد جامعه ما از کتاب نخوندنه ...

اشتباهی که کردم این بود که در همون جلسه اول در مورد مهریه پیشنهادی با ایشون صحبت نکردم که این مشکل ساز شد . بنا دارم در قسمت بعد در این مورد صحبت کنم .

اگه تا اینجا سوالی هست از باب تجربه پاسخگو خواهم بود . ان شاالله مفید واقع بشه .

فی امان الله 

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ب ن : 

• در خواستگاری ، هنگام صحبت کردن با خواستگارتون طوری بنشینید که رو به روی یکدیگر نباشید یا به اصطلاح چهره به چهره نباشید 
• اگر ملاکی برای انتخاب همسر دارید که براتون مهمه حتما و حتما مهم باشه ، احساسی برخورد نکنید چون بعدا مشکل ساز میشه
• حتما سعی کنید قبل ازدواج مطالعه داشته باشید ( کلا کتاب خوانی در هر زمینه ای مفید هست )
• چند جلسه خواستگاری انجام بشه تا آشنایی بیشتر حاصل بشه 
• تا جایی که ممکنه با همشهری ازدواج کنید به دلیل اختلاف فرهنگ و آداب و رسومات 
• انتظارات حتما بیان شود
• اگر ممکنه همراه با خانواده ها ، برای یکبار هم شده به بهانه تفریح جهت شناخت خلقیات به پارکی یا ... بروید .
• از لحاظ ظاهر ، طرف مقابلتون رو خوب ببینید بدون هیچ خجالتی ( چون این حق رو خداوند به طرفین داده )