مرد یک " مرد " هست !
دستانش از یک زن زبرتر و پهن تر است
صورتش ته ریشی دارد
قلبش به وسعت دریا
جای گریه کردن به بالکن می رود و سیگار دود میکند!
او با همان دستان پهن و زبر تو را نوازش میکند
با همان صورت ناصاف و ناملایم تو را می بوسد و تو آرام می شوی
آنقدر او را نامرد "نخوان "!
آنقدر پول و ماشین و ثروتش را " نسنج "
فقط به او " نخ بده " تا زمین و زمان را برایت بدوزد
فقط با او " رو راست باش " تا دنیا را به پایت بریزد !!!
من نمی‌فهمم چرا هیچ کس نمینویسد از مردهــا
از چشم‌ها و شــانه‌ها و دستهایشــان
… … از آغوششان
از عطر تنشـان،
از صدایشــان…
پررو می‌شوند؟
خب بشوند….
مگر خود ما با هر دوستت دارمی تا آسمـان نرفته‌ایم؟
مگر ما به اتکــاء همین دست‌ها
همین نگاه‌ها
همین آغوشهـا، در بزنگاههای زندگی
سرِپا نمانده‌ایم؟…
من بلد نیستم در سـایه، دوست داشته باشم
من می‌خواهم خواستنم گوش فلک را کر کند
من می‌خواهم
مَردَم بداند دوستش دارم….
مهربانم روزت مبارک
آقایی
اگر کلمه دوستت دارم نمایشگر عشق خدایی من نسبت به توست
اگر کلمه دوستت دارم راضی کننده و تسکین دهنده قلبهاست
اگر کلمه دوستت دارم پایان همه جدایی هاست
اگر کلمه دوستت دارم نشانگر اشتیاق راستین من نسبت به توست
اگر کلمه دوستت دارم کلید زندان من و توست
پس با تمام وجود فریاد میزنم
دوستت دارم
همسفر!
در این راه طولانی
که ما بی خبریم
و چون باد می گذرد،
بگذار خرده اختلاف هایمان، با هم باقی بماند
خواهش می کنم !
مخواه که یکی شویم، مطلقا یکی.
مخواه که هر چه تو دوست داری، من همان را، به همان شدت، دوست داشته باشم.
و هر چه من دوست دارم، به همان گونه، مورد دوست داشتن تو نیز باشد.
مخواه که هر دو، یک آواز را بپسندیم.
یک ساز را، یک کتاب را، یک طعم را، یک رنگ را
و یک شیوه نگاه کردن را.
مخواه که انتخابمان یکی باشد، سلیقه مان یکی، و رویاهامان یکی.
هم سفر بودن و هم هدف بودن، ابدا به معنی شبیه بودن و شبیه شدن نیست.
و شبیه شدن، دال بر کمال نیست. بلکه دلیل توقف است.
عزیز تر از جانم
من در چشم تو کتاب زندگی را میخوانم
و هر بار که مژه های تو به هم می خورد
یک صفحه از این زندگی را برای من ورق میزند
هو المعز
سلام به دلهای پاک و خداییتان
تا حالا پیش اومده یکی از ماه های سال رو خیلی دوست داشته باشید . ماه تولدتون رو نمیگم چرا که طبیعیه و خواه یا نا خواه این علاقه هه ایجاد میشه . من به شخصه خیلی ماه آذر رو دوست دارم نه که الان ها بلکه از خیلی قبل ترها . یه حس قرابت - صمیمیت . همیشه آرزو داشتم همسرم آذری باشه که همین طور هم شد . مدام تو تقویم ها رصد می کردم تا خصوصیات آذری ها رو بشناسم . دنبال فال ازدواج خردادی و آذری میگشتم همیشه خوب میومد...
افسوس می خورم از اینکه نتونستم ماه آذر تو وبلاگم پستی بگذارم که اون هم دلیل منطقی داشت . صفحه کیبورد سیستم به مشکل خورده بود الان هم وضع درست و درمونی نداره . تمایل داشتم 25 آذر تولد آقا طلبه خودم پست بگذارم اما نشد . گرچه ایشون روز تولدشون کنار من نبودند تا ببینم چه حسی داره اما خیلی ها رو دیدم که اون روز وقتشون فقط مال خودشونه بهشون خیلی خوش میگذره .
با همه ی وجودم برای عاقبت به خیری همسرم - داداش مجیدم که طلبه اند و همه ی طلبه ها دعا میکنم . ان شاء الله در دو عالم سر فراز باشند ... آمین یا رب العالمین
مهربانم
با وجود تو مرا به الماس ستارگان نیازی نیست !
این را به اسمان بگو ...
ق ن
1391/3/12 ، جمعه " السلام علیک یا صاحب الزمان " روز میلاد امام جواد(ع) در حرم مطهر امام رضا (ع) با توسل به ایشان در دارالحجه خطبه عقدمان توسط آقای پژمان فر ، نماینده مجلس مشهد مقدس خوانده شد و قرار بر این شد که من و " عشق من" قرار دل بی قرار مان شویم .
____________________________________________________________________________________________________________________________
قریب به یک سال و سه ماه است که از هم نفس شدن ، همراه شدن و هم دل شدنمان می گذرد . من ؛ همه ی زندگیم را در " عشق من " می بینم ، در صدایش ، در تبسّم اش ، در نگاهش ، که غم ها را از دلم می زداید .
من و " عشق من " بنایی محبوب تر از همه ی بناها ساخته ایم . بنایی بر پایه ی مهر و با هدف آرامش و نردبانی ساخته ایم به سوی عشق الهی .
در این میان بهترین هدیه ای که " عشق من " به من دادند آزادی بود . آزادی در عمل ؛ آزادی در تفکر ؛ آزادی در عقیده ؛ آزادی در انتخاب و آزادی در حجاب ...
نمک نشناسی است اگر بگویم پدر و مادر عزیزم اینگونه نبوده اند و قدر نشناسی است اگر بگویم " عشق من" آزادی دوران مجردی را از من سلب کردند . انگار این نوع اش طعم دیگری دارد . طعمی به مانند انار ترش ، از آن هایی که زیر زبان را جمع میکند و آب دهان را سرازیر ...
جای سجده شکر در نمازم خالی نیست و همان طور که مهربانم گفتند الله را همواره شاکرم تا مبادا غیب شوند ...
از صمیم قلب و با تمام وجود در گوش نسیم میخوانم تا به دیار همسرم ، آنجا که نفس می کشند بوزد و بنوازد آهنگ دل شیدایم را :
" عشق من " واژگانم در برابرتان یتیم و سیاه پوشند آن زمان که توان وصفتان را ندارند و تحمل این بار بر شانه هایشان بسی طاقت فرساست .
" عشق من" تصدق قلب پاک و مهربانتان شوم یا دلسوزی و صبوری بی انتهایتان . قربان آن چشمان پر محبت و معصومتان که برق نگاهتان قلبم را به لرزه می اندازد و نگاه پر مهرتان رحمت الهی را بر زندگیم می گستراند شوم یا خلوص نیت پاکتان ؛ به فدای کدامین شوم که لایقتان باشد .
" عشق من " چراغ هدایتم باشید در این ظلمات و آنگاه که بین دو راهی های انتخاب سرگردان می شوم سفینه ی نجاتم . با محبتتان برایم پلی بسازید برای وصال محبوب حقیقی ...
و من
من چگونه می توانم رفیق راهتان باشم ، از بیراهه ها نهراسم و دلم محکم باشد تا بیمی از لغزش ها نداشته باشم .
چه ضمانتی دارم جز آن خدایی که دلم را با دیدنتان نرم کرد و پاهایم را در این مسیر نهاد .
و من چگونه زینت شایسته ای برایتان باشم در حالیکه شما بهترین زینت اید برای من .
باشد که خداوند ان شاء الله یاور راهمان باشد...
